Çocuklardaki düzen tutkusu yetişkinlerden farklı bir şeydir. Düzen yetişkine göre dışa dönük bir zevk sağlarken küçük çocuklar için hayvanlar için üzerinde yürüyecekleri toprak, balıklar için içinde yüzebilecekleri su neyse odur.
Montessori çocuğun kendine has düzen ihtiyacını bireyin içindeki kişiliğin ve bilgisinin inşa edilmesi şeklinde görmüştür. Çocuk, çevresinden aldığı ve kendisini etkileyen resimlerin, izlenimlerin üstesinden gelmeye çalışır. Bunu yaparken de içindeki bir organizasyon yapısı ile kütüphanedeki raflara benzer her bir izlenimi, resmi, deneyimi kendine uygun yere yerleştirerek inşa eder.
